Geçenlerde arkadaşım Özge ile konuşurken bana seninle ilgili birkaç anımı hatırlattı.Her zaman ben anlattım insanlara..Kendi ağzımdan.Birinci ağızdan..Ama yaşadıklarımızı başka birinin ağzından dinleyince,tuhaf oldum.Hoşuma gitti.Çok moralim bozuktu ve birden bir gülümseme ilişti dudaklarıma..Daha iyi hissediyordum artık kendimi.Oldukça uzun zamandır ayrıyız sevgilim,dayanamadığım noktada Özgenin sözleri toparladı sanırım beni.

Bahar şenliklerinde,Dardanosa gizlice soktuğumuz 70lik cini kolayla gün batımında içerken gayet iyiydik ikimizde..Sonra Hayko Cepkin sahnede..Sonra biz kumsalda..Sonra ben..Gözyaşlarım..Anlattıklarım..Yaşamımdan parçalar..Bozuk bir Türkçeyle,bozuk anlatımla..Senin gözyaşların..Bağırışlarım,haykırışlarım,isyanlarım..Sabrın..Sende kötü olunca oturduğum kumlardan kalkıp sallana sallana denize gittim.İnsanlara çarparak.Yanlış hatırlamıyorsam benim halime gülmüşlerdi.Sarhoş işte demişlerdi.İçtiğim cin miydi beni çarpan yoksa gözyaşlarım mı bilemiyorum..Denizden bir avuç su aldım ve senin yanına döndüm düşe kalka..Yanına geldiğimde avuçlarımda hiç su kalmamıştı ama ben ellerimi yüzünde gezdirdim..Gülümsedin bana.Durağa gittik beraber.Ben uyudum durakta,sen sana hazırladığım sandviçleri yerken.. Orada senin omzunda uyuduğum uykuyu bir daha uyuyamadım.


Şimdi bu olanları unutmuşken ben,özge hatırlattı bana.en ihtiyacım olan zamanda..Bekliyorum sevgilim.Bekliyorum..