Çok ağladım.Hala ağlıyorum.

Şu hayatta hiç haklı olamadım.Bir kişi de çıkıp aa Seçil sen haklısın demedi.Ben hep kendini savunan insan oldum.Hep gardımı aldım.Biri suçlamadan bile kendimi savunuyorum.Alışkanlıktan..Artık ne kendimi savunmak istiyorum ne de birilerini avutmak.Kafam ağrıyor.Suçlanmaktan sıkıldım.
Benim düşüncem bu diyorum insanlara.Hayır olamaz diyorlar.Senin düşüncen bu olamaz diyorlar.Ne demek olamaz bu işte diyorum.Kabul etmiyorlar.Ne yapmalıyım? Yargılanmamak için.
Biraz gerçekçi olalım.
Ben hayal alemine rahatça dalabildiğim gibi birden çıkmasını da bilirim.
Bana gerçekleri bir bir gözüme sokan herkese teşekkür ederim.

doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar.

Çat diye birden.Ne olduğunu anlamadan.Anlam veremeden.Bombok.
Eyvallah ise eyvallah.
yaklaşık 365 x 3 = 1095 gün ve eyvallah.

teşekkürler..
not: hiç bir zaman gerçekleri söylemeyin.yalnız kalırsınız.

Birine ihtiyaç duyduğun zaman ne kadar yalnız olduğunu anlıyorsun.Maddi yalnızlık kadar hafif olmadığını farkediyorsun. Yanında yörende birilerinin olmayışından bahsetmiyorum.Asıl öz yalnızlıktan bahsediyorum.Gerçekten tek başına olduğundan söz ediyorum.Tanrı bildirmiyor mu en başında; günahın senin sevabın senin tek başına olacaksın mezarda mahşerde."Sen" diyor.
Annemle kendimi bir bütün saydım bunca zaman.O her şeyi bilirdi,bilmeliydi, en büyük gerçeklik oydu,ben bile yalandım o gerçekti.Annenin birey olduğunu unutur çocuklar.Benim ailem hayatta ve birlikte ama sanırım tanrı mesaj veriyor bana,diyor ki, yalnızsın.Bir sevgilim var ama ben böyle hayal etmemiştim.Küçüklüğümde öyle çok film izlemişim ki; ben zannettim bir bütünden ibaret olacak herşey. Ayrıyız,uzaktayız,farklı hayatlar yaşıyor ve bir arada tutmak için savaşıyoruz.
Ben yaslanacak omuz ararken omzu olmayan insanların etrafında dönüp durduğumu görüyorum.İnsanlar birine omuz olmanın enayilik,vakit kaybı olduğuna inanıyor.Omuz vermek isteyeninde illa ki bir çıkarı oluyor.Ben insanı var oluşu sebebiyle seviyorum onlar bunu yanlış anlıyor.Benim samimi davranışım onlara tuhaf geliyor.Ben kabul görmek için kendimden vazgeçmek zorunda kalıyorum.Ben ne zaman ben olacağımı bilemiyorum.
Üzgünüm.

Anneminkucağındaağlayarakuyuyakalmakistiyorum.Bazenhepimizisterizbunu.evet.

en yakın arkadaşım evleniyor!

Bu çok tuhaf bir duygu.Seviniyorsunuz,üzülüyorsunuz,kıskanıyorsunuz ve birsürü karışık duygu daha. Benim hayatımda varlığı asla son bulmayacak insandır o.Canımdır,sırdaşım,kardeşim,arkadaşım,herşeyim. Eminim harika bir gelin olacak.Şu sıralar çok stresli.Bir arkadaşın yapması gereken herşeyi yapamıyorum.Farklı şehirlerde yaşıyoruz.Birkaç gün önceden yanında olabileceğim sadece.Ona bir soru sordum "emin misin?" dedim.Bu ona yaptığım iyilik mi kötülük mü bilemedim.Sormalıydım.Gerekliydi.Cevabımı aldım ben.
Arkadaşımı kaybediyormuşum gibi geliyor.Eskisi gibi olamazmışız gibi geliyor.Hiç değilse ona sarılıp uyuyamayacağım yada sabahlara kadar dedikodu yapıp gülemeyeceğiz ve de içip ağlayamayacağız.Onun bir kocası var artık.
15 gün sonra yanına gidiyorum.Son hazırlıklarında yanında olacağım.Gelinliğini giydireceğim.Süsleyip eşine uğurlayacağım.Ablamda evlendi daha önce çok zordu.O olmadan ev bomboştu çok ağlamıştım.Ama arkadaş başka..Onu da kaybediyorum sanki..
Evlenmek çok zor bir karar.Peşin hükümlü olmak istemem ama çok zor sürekliliği özellikle.Bizim tanıştığımız ve okuduğumuz yerde yaşayacak o.Benim şehrimde..Orada..Kıskanmıyor değilim hani.Umarım benim şehrim ona uğur getirir.Dilerim hep mutlu olur.Hep gülümser gözleriyle birlikte..O bunu hakediyor.
Seni çok seviyorum canım arkadaşım.Hep mutlu ol.

ibretlik.

Bir insan evladının sıkılması gün içinde bakkal teyzenin sorusuyla bile başlayabilir.Bakkal teyze de çok değişik bir tiptir.Hem bakkal hem teyze zor zor.Kendini normal sayıyor.Bakkal önemli karakterdir mahalle için.Eskiden çoktu bakkallar.Her köşe başında bakkal olurdu.Artık - ne artığı- uzun zamandır büfeler var hayatımızda.Benim büfeden anladığım bir,salonda duran evin gereksizlerini barındıran tv yi içine alan ev eşyasıdır.İki; tost, kaşar ekmek gibi ürünleri satan genelde satıcının (büfeci de desen olur) alkollü olduğu dükkandır.
Nereden geldik nereye gidiyoruz.
Teyze bana iş bulabildin mi dedi,umutsuzdu.Bulamadım dedim.Ben açıcam bi iş hepinizi alacam dedi.Sağol der gibi,kendime acıyarak gülümsedim.Çıktım.
Kendini bil,bozma.
Nispet yapmayı oldum olası sevmem.Yapana uyuz olurum.
Nefaset kelimesi hep bildiğim bir türlü kullanamadığım kelimeydi.Sağol feyyaz.